fbpx
WRITER: บอนนี่ จูเนล วี. อะบานิด ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMI
TRANSLATOR: ภาสินี ดำรงค์
EDITOR: Mustard Seed Team

คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งเป็นสิ่งที่ไม่อาจคงอยู่ได้ตลอดไป ฉันได้ตระหนักถึงความจริงนี้ทันทีที่ฉันได้รับการปฏิเสธจากสถาบันที่ฉันทำงานอยู่ว่าฉันไม่อาจต่ออายุใบประกอบวิชาชีพอีกต่อไปได้ นั่นทำให้ฉันรู้สึกตกใจมากทั้งๆ ที่ฉันเพิ่งจะได้รับใบประกอบฯ มาเมื่อไม่กี่ปีมานี้ โดยปราศจากใบประกอบฯ แล้ว หน้าที่การงานของฉันย่อมไม่อาจดำเนินต่อไปได้อย่างแน่นอน

ฉันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นนักจิตวิทยาสถิติ (Psychometrician) ในปี 2015 นั่นหมายความว่าฉันได้รับการฝึกฝนมาเพื่อทำการทดสอบทางด้านจิตวิทยาต่างๆ และยังได้รับการยอมรับจากรัฐบาลซึ่งสามารถตรวจสอบได้จากใบประกอบวิชาชีพของฉัน ด้วยใบประกอบฯ นี้ฉันสามารถทำการทดสอบทางจิตวิทยาใดๆ ก็ได้ รวมถึงการให้คะแนนและการแปลผลการทดสอบ

หกปีมาแล้วที่คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งนั้นได้หลอมรวมเป็นส่วนหนึ่งจนกลายเป็นตัวตนของฉัน เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันต้องเซ็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานที่ฉันทำอยู่นั้น ฉันจะรู้สึกดีใจราวกับได้รับรางวัลทุกครั้งที่ฉันได้เซ็นคำนำหน้าชื่อด้วยตำแหน่งของฉันในฐานะนักจิตวิทยาฯ คนหนึ่ง การมีสิทธิพิเศษเช่นนี้ทำให้ฉันได้รับโอกาสมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการให้ความรู้ การเป็นวิทยากร ตลอดจนการให้คำปรึกษา นอกจากนั้น ฉันยังได้รับหน้าที่เป็นผู้แนะแนวทางแก่นักเรียนมัธยมปลายนานถึงสองปีด้วยกัน

ใบประกอบวิชาชีพของฉันหมดอายุในเดือนเมษายนปี 2021 ฉันได้ตัดสินใจทำการนัดหมายล่วงหน้าถึงสองเดือนก่อนที่จะถึงวันหมดอายุที่ระบุไว้ในใบประกอบฯ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนอย่างการแพร่ระบาดของโรคระบาด ฉันคิดว่ายิ่งนัดหมายล่วงหน้าเร็วก็ยิ่งดี “คงจะไม่มีอะไรยุ่งยาก” ฉันคิด เพราะฉันเองก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับกระบวนการอยู่ไม่น้อย

เมื่อวันนั้นมาถึง ฉันเดินทางไปยังสำนักงานด้วยความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมและด้วยความหวังใจว่าฉันจะได้กลับบ้านพร้อมกับใบประกอบฯ ใบใหม่ของฉันในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้ และแล้วก็ถึงคิวของฉัน ฉันยื่นเอกสารที่ได้เตรียมไว้และรออยู่ครู่หนึ่ง สักพักเจ้าหน้าที่ได้แจ้งข่าวร้ายแก่ฉันว่าใบรับรองการทำงานของฉันถูกส่งไปที่สาขาอื่น (ซึ่งอยู่ห่างออกไปจากที่นั่นประมาณ 3 ชั่วโมง) และหากไม่มีใบรับรองนั้นฉันก็ไม่สามารถต่ออายุใบประกอบฯ ของฉันได้

ฉันเป็นใครเมื่อไร้ซึ่งตำแหน่ง?

ด้วยความตระหนกตกใจ ฉันพยายามร้องขอทางสำนักงานด้วยการแสดงอีเมลที่ฉันได้รับจากทางการเพื่อยืนยันว่าฉันมีใบรับรองนั้นอยู่จริงๆ แต่มันก็ไม่ได้ผล ฉันจึงทำการติดต่อทางสถาบันที่ออกใบรับรองให้ฉัน แต่แล้วฉันก็ยังไม่ได้รับการติดต่อกลับและอยู่ในระหว่างการพิจารณา ดูเหมือนว่าความช่วยเหลือนั้นจะมาถึงฉันช้าเหลือเกินและไม่ว่าฉันจะร้องขอแค่ไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนการตัดสินใจของทางสำนักงานได้ ฉันรู้สึกราวกับถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ เมื่อนึกถึงเวลาทั้งหมดที่ฉันเสียไปในการเตรียมตัว รวมถึงเวลาทั้งหมดที่ต้องเสียไปในวันนั้น

ความรู้สึกท่วมท้นเหล่านั้นยังคงอยู่ไปอีกหลายวัน ฉันถูกปล่อยให้ต้องรอคอยและระหว่างนั้นฉันเองก็รู้ว่าหากไม่มีใบประกอบฯ ฉันก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะทำอะไรได้เลย ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าเอกสารเพียงแค่ใบเดียวนั้นจะทำให้การประกอบอาชีพของฉันต้องยุติลงได้ นั่นยังหมายความว่า ต่อไปนี้เมื่อฉันต้องเซ็นเอกสารฉันจะไม่สามารถเขียนคำนำหน้าชื่อที่เคยเขียนเช่นทุกครั้งได้ และเมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันจะต้องแนะนำตัวเอง ฉันก็ไม่สามารถพูดถึงตำแหน่งของฉันได้อีกต่อไป

ทั้งหมดทั้งมวลนี้นำฉันไปสู่การตัดสินและประเมินคุณค่าของตัวเอง 

โดยปราศจากตำแหน่งแล้ว ฉันจะกลายเป็นอะไร? และฉันเป็นใครกัน?

ตัวตนของฉันได้ถูกสร้างขึ้นพร้อมๆ กับตำแหน่งที่ฉันได้รับตลอด 2-3 ปีมานี้ ก่อนที่ฉันจะต้องสูญเสียมันไป ฉันช่างโง่เขลาอะไรเช่นนี้ที่ปล่อยให้ตำแหน่งนั้นมากำหนดสิ่งที่ฉันเป็น

ในความเจ็บปวดของฉัน

ฉันตระหนักได้ว่าแท้จริงแล้วบทบาทที่ไม่มีใครมาพรากไปจากเราได้ต่างหากคือสิ่งที่สำคัญจริงๆ

ซึ่งเป็นเอกลักษณ์หรือตัวตนที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการมีใบรับรองหรือการได้เข้าร่วมสัมมนาใดๆ และเป็นสิ่งที่ไม่มีวันหมดอายุ

ตัวตนที่ไม่มีวันหายไป

ในพระธรรมยอห์น 1:12 กล่าวว่า “แต่ทุกคนที่ยอมรับพระองค์ คือคนที่เชื่อในพระนามของพระองค์นั้น พระองค์ก็จะประทานสิทธิให้เป็นลูกของพระเจ้า” ถ้อยคำของพระเจ้าในตอนนี้แสดงให้ฉันเห็นถึงเอกลักษณ์หรือตัวตนที่คงอยู่อย่างถาวร ลองคิดดูเล่นๆ ซิว่า ถ้าหากพระเจ้าประทานถ้อยคำในพระคัมภีร์แก่เราในลักษณะเดียวกันกับการที่เราได้รับใบประกอบฯ ซึ่งหากเป็นแบบนั้นจริง เราคงขาดคุณสมบัติที่จะได้รับตำแหน่งใดๆ เพราะเราไม่สามารถทำตามสิ่งที่พระเจ้าทรงสั่งสอนไว้ในพระคัมภีร์ได้ อย่างไรก็ตาม พระคุณของพระเจ้ายังยิ่งใหญ่และอยู่เหนือความบาปของเรา

พระองค์ยังทรงประทานสิทธิในการเป็นบุตรของพระเจ้าให้แก่เรา และเป็นสิทธิพิเศษที่ไม่มีใครจะมาลักเอาไปจากเราได้

เราได้รับมันแล้วและสิ่งนี้จะคงอยู่ในเราตลอดไป! ฉันยังคงอัศจรรย์ใจเสมอเมื่อใคร่ครวญถึงการที่พระเจ้าใช้ประสบการณ์ในครั้งนี้ปลุกตัวตนที่แท้จริงของฉันขึ้นมาใหม่ นับจากวันนั้นก็เป็นเวลาหลายวันมาแล้ว ฉันได้รับแจ้งจากทางอีเมลว่าใบรับรองของฉันถูกส่งกลับมาที่สำนักงานแล้ว และในที่สุดฉันก็สามารถต่ออายุใบประกอบฯ ของฉันต่อไปได้ ประสบการณ์การถูกปฏิเสธในตอนนั้นกลับกลายเป็นบทเรียนครั้งสำคัญและทำให้ฉันตื่นขึ้นจากภวังค์ร้าย

ถึงแม้ว่าฉันจะรู้สึกชื่นชมยินดีกับตำแหน่งที่มาพร้อมกับหน้าที่การงานของฉันมากแค่ไหน ฉันก็จะระลึกอยู่เสมอว่าตัวตนที่แท้จริงของฉันในพระเยซูคริสต์ต่างหากที่เป็นสิ่งถาวรนิรันดร์ และจะไม่มีใครหรืออะไรมาพรากไปจากฉันได้ ฉันรู้ว่าฉันสามารถเชื่อวางใจในคำกล่าวนี้ได้เสมอและหวังว่าคุณเองจะทำมันได้เช่นกัน

YOU MAY ALSO LIKE

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่อยากอ่านพระคัมภีร์หรืออธิษฐาน

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่อยากอ่านพระคัมภีร์หรืออธิษฐาน

WRITER: ฉีฉี ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: นิศารัตน์ มั่นเกตุEDITOR: กรชวัล เพชรเลิศอนันต์ มันเป็นอีกหนึ่งวันที่ยาวนาน ในระหว่างที่ดูแลพวกลูกๆ  สะสางงานต่างๆ  ก็แทบจะไม่มีเวลาให้ได้พักหายใจเลย เมื่อลูกๆ...

ฉันมีส่วนรับผิดชอบในความรอดของเพื่อนหรือไม่?

ฉันมีส่วนรับผิดชอบในความรอดของเพื่อนหรือไม่?

WRITER: เมดาลีน คาลู ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: PinkEDITOR: Thitikarn Nithiuthai (Mesy) ฉันยังจำช่วงเวลาที่ฉันเริ่มต้นความสัมพันธ์กับพระเยซูได้ ราวกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ในช่วงที่อากาศหนาวเย็นของเดือนมกราคม ฮันนาห์...

เสียงที่ดังพอ

เสียงที่ดังพอ

WRITER: GRACESaoriEDITOR: Mustard Seed Team เคยไหม? ที่ในบางครั้งเสียงของใครบางคนก็ดังกว่าเสียงของตัวเอง เสียงนี้มักดังเร้าอยู่ภายในใจ บ่อยครั้งในเมื่อเราอยู่ในช่วงที่คิดไม่ตก ฟุ้งซ่าน หาทางออกไม่เจอหลายๆ สิ่ง แต่จะมีเสียงๆ นี้แหละ ที่กลับดังขึ้นมาหัวใจ...

Share This