fbpx
WRITER: GRACESaori
EDITOR: Mustard Seed Team

เคยไหม? ที่ในบางครั้งเสียงของใครบางคนก็ดังกว่าเสียงของตัวเอง เสียงนี้มักดังเร้าอยู่ภายในใจ บ่อยครั้งในเมื่อเราอยู่ในช่วงที่คิดไม่ตก ฟุ้งซ่าน หาทางออกไม่เจอหลายๆ สิ่ง แต่จะมีเสียงๆ นี้แหละ ที่กลับดังขึ้นมาหัวใจ เป็นเสียงที่คอยหนุนใจ ปลอบโยน และโอบกอดเราไว้ในช่วงเวลายากลําบาก เจ็บปวด หรือแม้แต่ยามที่กําลังร้องไห้ครํ่าครวญ เสมือนกับพลาสเตอร์ยาที่แสนดีเลิศในการช่วยฮีลใจเรา ทําให้เรากลับมาสดใสและมีชีวิตชีวาได้อีกครั้ง

เมื่อเติบโตขึ้นจึงได้รู้และเข้าใจแล้วว่าเสียงนั้นคือ “เสียงของพระเจ้าที่ฉันเชื่อ”

แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเป็นผู้ใหญ่ที่น่ากลัวก็ได้เริ่มต้นขึ้น ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบ อยากจะมุ่งไปสู่ความสําเร็จต่างๆ มากมาย จนทําให้ช่วงเวลาที่เคยได้ใช้กับพระเจ้าเริ่มจางหายไปลงไปทีละนิดๆ บางครั้งในยามที่เหนื่อยล้า ท้อใจ กลับทําได้เพียงแค่ธิษฐานแบบไวๆ ให้เสร็จๆ ไป เพียงเพราะอยากที่จะได้รีบนอนนานเข้าสิ่งๆ นี้ก็กลับกลายเป็นสิ่งที่ทําสะสมมาเรื่อยๆ จึงทําให้บ่อยครั้ง เรากลับรู้สึกว่า……. 

“เสียงของพระเจ้าหายไปไหน ทําไมพระเจ้าเงียบจัง ไม่เห็นจะตอบคําอธิษฐานของเราเลย?”

ทําไมพระเจ้าไม่พูดกับเราเหมือนเคยละ ทําไมไม่ช่วยเราจากความเหนื่อยล้า ทําไมเราต้องมาทํางานหนักสารพัดอย่าง รู้ตัวอีกทีคําอธิษฐานก็ได้กลายเป็นคําตัดพ้อไปเสียแล้ว 

เเต่ในความเป็นจริงแล้วคือ เราเองก็ลืมไปหรือเปล่าว่า.. 

เราเองต่างหากที่ไม่เคยเงียบ ที่จะตั้งใจฟังเสียงพระเจ้าก่อนเลย ฉะนั้นจงนิ่งสงบและฟังเสียงพระเจ้าดูบ้าง (สดุดี 46:10) 

“การที่พระเจ้าเงียบ ไม่ได้เเปลว่าพระเจ้าหายไปไหน เเต่พระองค์ยังคงทําการอยู่ภายในเราอย่างต่อเนื่อง”

เพราะเมื่อมีผู้พูด ก็ต้องมีผูัฟัง”

และพระเจ้าทรงเป็นผู้รับฟังที่ดีเลิศอยู่เสมอ ในการรับบทเป็นผู้พูด ที่เอาแต่พูดอย่างเดียว ไม่หยุดที่จะรับฟังสารตอบกลับมา ดูๆ แล้วก็สูญเปล่า สมมุติว่า เรากําลังมีเรื่องกลุ้มใจที่ต้องการคําปรึกษาจากใครสักคน เราก็คงจะรอคอย เเละรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ที่จะรับฟังคําแนะนํา คำชี้เเนะต่างๆ กลับมาใช่ไหม? 

นั่นแหละคือเหตุผลที่ว่า อย่าลืมเปิดโอกาส ให้พระเจ้าได้พูดคุยกับเราในช่วงระหว่างการอธิษฐานด้วยนะ (ยอห์น10:27)

“ถ้าหากคําตอบที่ได้กลับมาไม่ตรงใจเรา มันจะโอเคไหมนะ?”

ถ้าพระเจ้าบอกให้เรารอ 10 ปี 20 ปี หรือ 30 ปี เราจะยังรอพระเจ้าอยู่ไหม ถ้าคําตอบของเราคือ ไม่ 

ให้ลองกลับไปใช้เวลากับพระเจ้า และลองทบทวนกับตัวเองดูอีกสักทีหากถามตัวเองยํ้าๆ ถึงการอดทนรอคอยบางสิ่งบางอย่าง ที่อาจจะเป็นสิ่งดีเกินกว่าจะคาดเดาได้นั่นมันคุ้มค่าที่จะรอไหม เรารอได้หรือเปล่า แต่ลึกๆ แล้ว อยากหนุนใจให้เราทุกคนเลือกที่จะรอนะ เพราะว่าการรอคอยพระเจ้านั้น ไม่เคยทําให้ใครต้องเสียเวลา ไปอย่างเปล่าประโยชน์เลยสักครั้ง 

ดังนั้นหน้าที่ของเรา คือ อดทน เชื่อฟัง เฝ้ารออย่างมีความหวังว่าจะได้รับคําตอบ เเละวางใจพระเจ้าอย่างสุดหัวใจเเบบ 100%  เพราะการเผื่อใจในคําตอบของพระเจ้า เเล้วหันไปพึ่งพาสิ่งอื่น ก็มักจะก่อให้เกิดความยุ่งยาก วุ่นวายตามมาไม่ใช่น้อย ฉะนั้นแล้ว.. จงตั้งใจ (อดทน รอคอย) ในสิ่งที่ตามองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน อย่างเเน่วเเน่มั่นคง 

จึงจะขอยํ้าอีกสักครั้งว่า… “เวลาของพระเจ้า” ไม่เคยช้า ไม่เคยสาย เเละก็ “ไม่เร็วเกินไป” จนรับไม่ไหว เเต่เวลาของพระเจ้านั้น หวานชื่น ทันเวลาพอดี (อย่างรู้ใจ) และแน่นอนว่า “เสียงของพระเจ้าก็ดังเพียงพอ” สําหรับผู้อดทนรอคอย อย่างหิวกระหายในพระองค์ 

จงจําไว้เสมอว่า พระเจ้าไม่เคยเงียบ ในชีวิตของเราเลย 

และเราก็จงเรียนรู้ที่จะขอบคุณพระเจ้า(ก่อน)ล่วงหน้าอยู่เสมอๆ เเม้ว่ายังจะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น หรือสิ่งใดที่เปลี่ยนเเปลงไปเลยก็ตาม (เยรมีย์29:11)

YOU MAY ALSO LIKE

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่อยากอ่านพระคัมภีร์หรืออธิษฐาน

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่อยากอ่านพระคัมภีร์หรืออธิษฐาน

WRITER: ฉีฉี ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: นิศารัตน์ มั่นเกตุEDITOR: กรชวัล เพชรเลิศอนันต์ มันเป็นอีกหนึ่งวันที่ยาวนาน ในระหว่างที่ดูแลพวกลูกๆ  สะสางงานต่างๆ  ก็แทบจะไม่มีเวลาให้ได้พักหายใจเลย เมื่อลูกๆ...

ฉันมีส่วนรับผิดชอบในความรอดของเพื่อนหรือไม่?

ฉันมีส่วนรับผิดชอบในความรอดของเพื่อนหรือไม่?

WRITER: เมดาลีน คาลู ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: PinkEDITOR: Thitikarn Nithiuthai (Mesy) ฉันยังจำช่วงเวลาที่ฉันเริ่มต้นความสัมพันธ์กับพระเยซูได้ ราวกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ในช่วงที่อากาศหนาวเย็นของเดือนมกราคม ฮันนาห์...

ช่วยด้วย! ฉันหยุดคิดมากไม่ได้

ช่วยด้วย! ฉันหยุดคิดมากไม่ได้

WRITER: เรเชล มอร์แลนด์ ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: JoshuaEDITOR: สรสิทธิ์ ฑัมมารักขิตานนท์ ฉันมือสั่นขณะที่ฉันกำลังว้าวุ่นกับการหาข้อมูลบนอินเตอร์เน็ตในมือถือว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ไม่กี่วินาทีต่อมา...

Share This