fbpx
WRITER: เจน มาร์เชสกี้ “ไนท์เบิร์ด” ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก Nightbirde.co
TRANSLATOR/EDITOR: MUSTARD SEED TEAM

เช้าวันที่ฉันหย่ากับสามี พ่อของฉันรออยู่ข้างนอกศาลพร้อมกับรอยยิ้ม “ลูกมีความสุข ลูกแค่ยังไม่รู้ตัว”

ฉันจินตนาการว่าฉันจะเดินเข้าไปในห้องพิจารณาคดีเหมือนกับเจโล (J. Lo) ในหนังพลังจากเพื่อนหญิงบางเรื่อง ฉันจะยืนอกผายไหล่ผึ่งและด้วยตาคมกริบ สง่าผ่าเผยและเบิกบานใจ แต่ในความเป็นจริงฉันแทบจะยืนไม่อยู่

ฉันรู้สึกเหมือนฝันไป วันสุดท้าย ฉันนั่งอยู่ในห้องพิจารณาคดีที่ไม่มีหน้าต่าง แต่กลับรู้สึกหนาวเกินไป และก้มมองลงมาที่เข่าของฉัน ฉันอยากที่จะไม่สนใจหรือรู้สึกถึงมัน แต่ฉันกลับสนใจอยู่ ฉันยังคงรู้สึก

จะไม่มีการทะเลาะอีกต่อไป ไม่มีคำอธิบายที่ยืดยาวอีกต่อไป ไม่มีการกระซิบขอโทษอีกต่อไป ไม่มีคำมั่นสัญญาที่รักษาไม่ได้อีกต่อไป ฉันจำผมที่หยักศกของเขาได้ ดวงตาสีน้ำตาลอมม่วงของเขา เส้นเลือดที่เห็นชัดบนหน้าผากของเขา ฉันกระซิบ “ฉันจะรักเธอตลอดไป”

ผู้พิพากษาถามฉันสี่คำถาม ฉันตอบ “ใช่” ทั้งสี่ครั้ง ผู้พิพากษาเคาะค้อนและฉันเซ็นต์ชื่อใช้คำนำหน้านางเป็นครั้งสุดท้าย และก็เพียงเท่านี้ สงครามก็จบลง

ฉันพยายามล้างเอาเรื่องราวเหล่านี้ออกจากตาของฉันมานานแสนนาน ต้องปล้ำสู้เอาตัวเองออกจากความเศร้าโศกที่ท่วมท้นนี้ ความจริงคือเมื่อสงครามจบลง ฉันคิดได้ว่าฉันไม่มีบ้านให้กลับไป ชีวิตของฉันคือที่ที่แปลกและน่ากลัวที่ฉันไม่เคยไปมาก่อน จิตวิญญาณของฉันเหมือนภาพสีน้ำมันที่มีรอยเปรอะ

ฉันใช้เวลาไปกับการค้นหาตัวเองในเวอร์ชั่นที่ฉันพอจะนึกออก ฉันค้นหาจากข้อความเก่าๆ และรูปต่างๆ ฉันมองตาของตัวเองในทุกเวอร์ชั่นที่ฉันพอจะจำได้ หวังว่าจะเจอสักอันที่ฉันรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน ใครสักคนที่ฉันสามารถกลับไปหาได้

ฉันขับรถไปชายฝั่งของแคลิฟอร์เนียกับน้องชายของฉัน ที่ซึ่งถนนแคบแทบชิดกับภูเขา มันคือช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิและดอกไม้กำลังจะบานเพื่อรับรู้ว่าฤดูหนาวได้จบลงแล้ว เราหยุดรถและมองออกไปที่ทะเล ดวงอาทิตย์ครึ่งหนึ่งจมอยู่ในทะเล และท้องฟ้าที่สะอาดใสเหมือนกระดานที่รอยชอล์กเพิ่งถูกลบออกไป ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยกับความยิ่งใหญ่ของมันและรู้สึกผิดที่ฉันรู้สึกอย่างนั้น แต่ฉันโกรธ ไม่มีอะไรที่สามารถวางใจได้เลย แค่ชั่วขณะทุกอย่างก็สามารถหายวับไปและไม่หวนกลับมา

เราปีนขึ้นไปบนหน้าผาที่ยื่นออกไปในทะเลสีฟ้าคราม ฉันนั่งอยู่ริมผาและมองลงมาที่ส่วนเว้าที่ซึ่งคลื่นทะเลสลับกันซัดเข้ามากระทบกับชายฝั่ง สีของมันขาวยิ่งกว่าฟองจากยาสีฟัน

ขณะที่คลื่นซัดเข้าหาฝั่ง ละอองน้ำทะเลก็กระเซ็นขึ้นสะท้อนกับแสงอาทิตย์ ทำให้มองเห็นเป็นเหมือนหมอกที่มีสายรุ้งครบทั้ง 8 สี แต่ก็ระยิบระยับในอากาศเพียงเสี้ยววินาที

ดวงตาของฉันเบิกกว้างและฉันเอนตัวไปข้างหน้า ฉันถูกสะกดจิตด้วยคลื่นแต่ละลูกที่ซัดกระทบหิน กระจายออกเป็นสิบล้านส่วน ก่อนที่จะไหลรวมกลับไปเป็นหนึ่ง ในที่สุดฉันก็ได้กลับบ้าน 

รุ่งเช้าหลังจากที่ฉันทราบเกี่ยวกับเนื้องอกในร่างกายฉัน ฉันเดินเซลงบันได หน้าซีดเผือด พ่อมาหาฉันที่โถงทางเดินไปห้องครัว พ่อจับศีรษะของฉันและพูดว่า “ลูกคือลูกสาวที่มีรอยยิ้มที่มีค่าที่สุดของพ่อตลอดไป” ฉันซบที่อกของพ่อและพ่อก็พูดอีกว่า “ลูกคือลูกสาวที่มีรอยยิ้มที่มีค่าที่สุดของพ่อ”

ฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อถึงพูดเรื่องนี้เป็นอันดับแรก แต่ฉันคิดถึงมันตลอดเวลา

ฉันเอนหลังพิงไหล่เขาและหลับตาลง พยายามที่จะจดจำเรื่องราวลงในความทรงจำที่ฉันจะไม่มีทางลืม ลมพัดรอบตัวฉันและฉันรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยในอากาศ

ฉันไม่แน่ใจว่าฉันเคยเป็นใคร หรือมาจากไหน หรือมาทำไม หรือมาได้อย่างไร

แต่ฉันรู้ว่าฉันยังมีชีวิตและหายใจอยู่ และหญ้าก็นุ่ม

ถ้าฉันจำเป็นต้องแตกสลาย ฉันจะสามารถเป็นเหมือนคลื่นทะเล และถ้าหากฉันแตกละเอียด อาจจะแตกเป็นพันหลายชิ้น เพียงแค่เสี้ยววินาที และในไม่ช้าฉันก็จะกลับมารวมกันเป็นหนึ่ง บางทีการแตกสลายอาจหมายความว่าในที่สุดฉันก็ถึงบ้านเสียที

YOU MAY ALSO LIKE

พื้นที่เพื่อให้ได้พักหายใจ

พื้นที่เพื่อให้ได้พักหายใจ

WRITER: เจน มาร์เชสกี้ "ไนท์เบิร์ด" ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก Nightbride.co TRANSLATOR/EDITOR: MUSTARD SEED TEAMฉันไม่คิดว่ามันไร้ความหมายในเรื่องที่พระเจ้าทรงปั้นเราจากผงคลีดิน จากทั้งหมดที่พระองค์ทรงสร้าง มนุษย์คือสิ่งแรกที่พระองค์ทรงสัมผัส ...

พระเจ้าทรงอยู่ที่พื้นห้องน้ำ

พระเจ้าทรงอยู่ที่พื้นห้องน้ำ

WRITER: เจน มาร์เชสกี้ "ไนท์เบิร์ด" ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก Nightbirde.co TRANSLATOR/EDITOR: MUSTARD SEED TEAMฉันจำสิ่งต่างๆ ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงไม่ค่อยได้ เพราะฉันเหมือนจะเป็นบ้าในช่วงปลายฤดูร้อน และหลังจากนั้นเป็นเวลานานฉันเหมือนไม่เป็นตัวเอง...

เด็กผู้หญิงหัวล้านท่ามกลางความมืดมิด

เด็กผู้หญิงหัวล้านท่ามกลางความมืดมิด

WRITER: เจน มาร์เชสกี้ "ไนท์เบิร์ด" ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก Nightbirde.co TRANSLATOR/EDITOR: MUSTARD SEED TEAMมีผู้หญิงชาวจาไมกาที่ฉันรู้จัก เธอมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นบาน เธอได้เล่าเรื่องของพระเจ้า ในปฐมกาล โลกนี้เต็มไปด้วยความว่างเปล่า ไม่มีรูปร่างและไม่มีอะไร...

Share This