วันที่ 6 | พระธรรมประจำวัน

มีช่วงหนึ่งที่ความสัมพันธ์ของฉันกับเพื่อนคนหนึ่งจบลงอย่างเลวร้ายมาก ส่วนตัวแล้ว ฉันรู้สึกว่าเขาทำผิดต่อฉัน การพยายามคืนดีกันของเราไม่เป็นผล เราจึงค่อยๆ ห่างกันไป

เป็นเวลานานมากที่ฉันอธิษฐานให้พระเจ้าเอาความเจ็บปวดนี้ออกไป แต่เมื่อตื่นขึ้นในวันถัดมา ภาพเหตุการณ์เหล่านั้นยังคงฉายซ้ำไปซ้ำมาในหัว และฉันก็ยังรู้สึกว่าเป็นผู้ถูกกระทำ ฉันถามพระเจ้าว่าวาระแบบนี้จะจบลงเมื่อไหร่?

ฉันอยากให้อารมณ์ความรู้สึกของตัวเองได้รับการเยียวยาในชั่วข้ามคืน เพื่อที่ฉันจะได้เดินหน้าใช้ชีวิตต่อไปเสียที ฉันอยากเร่งวันเร่งคืนให้ผ่านวาระแห่งความโกรธและความโศกเศร้าที่ดูจะไม่สร้างสรรค์และคอยรบกวนจิตใจนี้ เพื่อไปให้ถึงวาระแห่งความชื่นชมยินดีและความเบิกบานใจ ซึ่งให้ผลคุ้มค่าและรู้สึกดีมากขึ้น แต่ว่าพระเจ้าทรงมีแผนการอย่างอื่น กระบวนการนี้จึงยาวนานกว่าที่ฉันคาดไว้

เช่นเดียวกับที่ผู้เขียนได้ชี้ให้เห็นในปัญญาจารย์บทที่ 3 “มีฤดูกาลสำหรับทุกสิ่ง และมีวาระสำหรับเรื่องราวทุกอย่างภายใต้ฟ้าสวรรค์” (ข้อ 1) “มีวาระฆ่า และวาระรักษาให้หาย มีวาระรื้อทลายลง และวาระก่อสร้างขึ้น” (ข้อ 3) แม้ว่าเราจะชอบบางวาระมากกว่าวาระอื่นๆ แต่วาระเหล่านี้ก็ไม่มีอะไรดีกว่าอะไร ไม่ว่าจะเป็นวาระที่ดูเหมือนดี หรือวาระที่ดูเหมือนแย่ แต่ละวาระก็ล้วนเหมาะสมและสำคัญตามวาระของมัน (ข้อ 11)

วาระต่างๆ ที่ดูเหมือนอยู่เหนือการควบคุมคือ ช่วงเวลาสำคัญที่ทำให้เราสำนึกได้ว่าพระเจ้าเป็นผู้ที่อยู่เหนือกาลเวลา เพื่อที่เราจะยอมรับว่าเราไม่สามารถเข้าใจแผนการทั้งหมดของพระองค์ได้ (ข้อ 11) เราเห็นเพียงในช่วงเวลาปัจจุบัน แต่พระเจ้าทรงเห็นทั้งหมด วาระต่างๆ อาจผ่านไปอย่างช้าๆ แต่เรารู้ว่าทุกสิ่งเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่เชื่อมโยงกันอยู่ ซึ่งพระเจ้าทรงกำลังเขียน แทนที่จะยึดมั่นอยู่กับความทุกข์ในอดีต หรือความหวังในอนาคต เราสามารถมั่นใจในพระเจ้าผู้เป็นเจ้าแห่งนิรันดร์กาล และเรียนรู้ที่จะชื่นชมในพระพรจากพระองค์ในเวลาปัจจุบัน (ข้อ 12-13)

เมื่อฉันยอมจำนนต่อการงานของพระองค์ ฉันเริ่มเห็นสิ่งต่างๆ จากมุมมองของพระเจ้า ฉันตระหนักแล้วว่า ความโกรธ ความเศร้าโศกเสียใจ และอารมณ์ความรู้สึกด้านลบที่ฉันพบเจอนั้น ไม่ได้เป็นเพียงแค่ “สิ่งแย่ๆ” เท่านั้น แต่โดยการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ความรู้สึกเหล่านี้คือเข็มทิศที่ทำให้เราเข้าใจตัวเอง ช่วยให้เราเติบโต และทำให้เราเปลี่ยนแปลง อารมณ์ความรู้สึกด้านลบนำพาฉันไปหารูปเคารพ คำโกหก และความกลัวที่ซ่อนอยู่ในใจของฉัน วาระแห่งความเจ็บปวดกลายเป็นวาระแห่งการชำระให้บริสุทธิ์ เมื่อพระเจ้าทรงเอาความกลัวแต่ละอย่างที่ฉันเก็บซ่อนไว้ลึกๆ ในใจออกไป แล้วค่อยๆ แทนที่ด้วยความรักและพระคุณของพระองค์

พระเจ้าทรงใช้เวลานี้ในการสร้างความสัมพันธ์กับฉัน ทรงสอนฉันให้รู้ว่าการวางใจในการทรงนำของพระองค์เป็นอย่างไร ฉันได้เรียนรู้ว่าพระเจ้าทรงเป็นศิลาและเป็นสมอต่อจิตวิญญาณของฉัน (ฮีบรู 6:19) ถ้าไม่มีพายุแล้ว เราจะเห็นความสำคัญของสมอได้อย่างไร?

แม้ฉันอยากจะเร่งเวลาให้ผ่านพ้นวาระนั้นไปมากสักเท่าใด ฉันก็ได้เรียนรู้ว่าการเยียวยาต้องใช้เวลา และแม้ว่าฉันไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้กับใคร ฉันเองก็ไม่อยากจะกลับไปเป็นคนเดิมก่อนหน้าเหตุการณ์นี้เช่นกัน วาระแห่งความโกรธและความโศกเศร้าที่ฉันเผชิญสอนฉันเรื่องความถ่อมใจ สันติสุข และความอดทน เป็นความอดทนกับตัวเอง อดทนกับผู้อื่น อดทนกับเวลา

เมื่อเรามีพระเจ้า วาระแห่งความเจ็บปวดไม่จำเป็นจะต้องกลายเป็นสิ่งย้ำเตือนถึงการทนทุกข์ที่มีอยู่ในโลกนี้ มันกลับสามารถเป็นสิ่งย้ำเตือนและเป็นพยานถึงการที่พระเจ้ารักษาเยียวยา เล้าโลมใจ และจัดเตรียมสิ่งต่างๆ ให้เรา 

พระเจ้าสามารถเปลี่ยนความเจ็บปวดและความโศกเศร้าใดๆ ไม่ว่าจะในอดีดหรือปัจจุบัน ให้กลายเป็นความงดงามได้ในเวลาของพระองค์

ไม่ว่าจะเป็นวาระที่ยากลำบากที่เรากำลังเผชิญอยู่ ขอให้เราเรียนรู้ที่จะเชื่อวางใจในพระองค์ ในฐานะผู้ทรงอยู่เหนือกาลเวลา ฤดูหนาวกำลังจะผ่านพ้นไป ฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า

– โดย เจียหมิง เจิ้ง ประเทศสหรัฐอเมริกา

คำถามเพื่อการใคร่ครวญ

1. นึกถึงปีที่ผ่านมาของคุณ พระเจ้าทรงอวยพรคุณและทรงจัดเตรียมสิ่งต่างๆ ให้คุณอย่างไร? นั่นน่าจะเป็นช่วงเวลาสำหรับอะไร? เช่น “เป็นช่วงเวลาเพื่อ…”

2. นึกถึงเวลาที่คุณเผชิญความยากลำบากในชีวิต เมื่อมองย้อนกลับไป คุณเห็นพระหัตถ์ของพระเจ้าตรงไหนบ้าง?

เกี่ยวกับผู้เขียน

เจียหมิงมีความสุขเสมอเมื่อได้ใช้เวลาผ่อนคลายกับเพื่อนๆ และครอบครัว เพลิดเพลินไปกับการดื่มชาร้อนๆ และฟังเรื่องราวดีๆ เธอยังทึ่งอยู่เสมอในความรักและสติปัญญาที่พระเจ้าทรงเทลงมาในชีวิตของผู้คน

ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMI