WRITER: แดเนียล แฮมลิน ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMI
TRANSLATOR: ปาลีญา ธนาวัฒนเจริญ
EDITOR: อาเกียว
ผมรู้สึกได้ว่าหัวใจของผมเต้นแรง ความสงบที่เคยมีหายไปเหมือนน้ำที่ไหลออก ผมเคยรู้สึกแบบนี้ตอนที่ยืนอยู่ที่ขอบหน้าผาสูงหนึ่งร้อยฟุตเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก แต่ครั้งนี้ผมรู้สึกมากกว่า…ผมกำลังนัดบอด
ผมไม่แน่ใจว่าทำไมถึงตัดสินใจนัดบอด ผมเกลียดการนัดบอด มันอึดอัด น่าหวาดหวั่นและผมกลัวการถูกปฏิเสธ มันคือทุกสิ่งที่ผมพยายามหลบหลีกมาโดยตลอด
แต่ในที่สุดผมก็ไป ผมพยายามรวบรวมความกล้าและแนะนำตัวเองต่อผู้หญิงที่ผมอยากให้ประทับใจ แต่ถ้าผลออกมาไม่น่าประทับใจ ผมก็จะไปบอกกับคนที่จัดนัดบอดถึงบทสนทนาที่น่าอับอายและอธิบายให้พวกเขาฟังว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้
แผน
ความจริงแล้ว ผมอยากจะทำให้แคทเธอรีนประทับใจ เราได้พูดคุยผ่านโทรศัพท์ก่อนที่จะเจอกันในวันนัดบอด เธอเป็นคนสนุกสนาน ติดดินและชอบกิจกรรมกลางแจ้ง ผมพยายามคิดนอกกรอบว่าทำอะไรในวันนัดบอดที่เธอไม่เคยทำมาก่อน ทำสิ่งที่ไม่มีคู่เดตคนไหนเคยคิดจะทำ
แต่ผมมีแผน…
ผมมาพร้อมกับแผน คือเราจะไปตกปลาด้วยกัน ผมรู้ว่ามันฟังดูไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงฝันอยากจะทำในเดตครั้งแรก แต่ผมสัญญาว่ามันจะไม่แย่อย่างที่คิด ผมเตรียมขนม เก้าอี้และเบ็ดตกปลา ขับรถไปยังทะเลสาบใกล้ๆ ภูเขา
ผมวางเก้าอี้ใกล้ริมน้ำและเริ่มตกปลา เรานั่งริมน้ำ พูดคุยและเรียนรู้จักกันและกัน เป็นช่วงเวลาที่ค่อนข้างดี เธอดูจะชอบและมีความสุข เพราะเธออยากจะไปทานข้าวเย็นต่อหลังจากที่เราตกปลาเสร็จ
แต่ปัญหาคือ ผมไม่ได้เตรียมแผนอะไรอีกเลยนอกจากตกปลา ผมไม่คิดว่าเราจะมาไกลขนาดนี้ แน่นอนว่ามันคือเดตตอนบ่ายและผมไม่ได้คิดว่าเราจะไปด้วยกันได้ดีจนเธออยากจะไปกินข้าวต่อตอนเย็น
เดตที่ล้มเหลว
ผมเสนอร้านอาหารบางแห่งพยายามที่จะดูว่าเธอชอบที่ไหน แต่เธอตอบอย่างสุภาพว่าให้ผมเลือก เหมือนอย่างที่ผมพูดไว้ ผมอยากทำให้แคทเธอรีนประทับใจ เลยไม่ได้บอกเธอว่าเราจะไปไหนกัน แต่ผมพาเธอไปร้านสเต็กที่ผมชื่นชอบ มันค่อนข้างแพงแต่ผมหวังว่ามันจะทำให้เธอประทับใจ
ร้านสเต็กจัดว่าเป็นร้านอาหารที่คลาสสิกสำหรับชาวตะวันตก ร้านตกแต่งด้วยชุดคาวบอยและถ้วยรางวัลมากมาย เมื่อเราได้นั่งที่โต๊ะของเรา ผมรู้สึกโล่งใจที่เดตของเราเป็นไปด้วยดี
เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่นาที พนักงานก็เข้ามารับออเดอร์ แคทเธอรีนสั่งก่อน
“ฉันขอสลัดหนึ่งจานค่ะ”
ถึงจุดนี้ ผมจำได้ถึงเรื่องเล็กๆ ที่สำคัญมากที่เธอเคยบอกผมเมื่อเราคุยโทรศัพท์กัน เธอทานมังสวิรัติ (vegetarian) และจุดนี้เองที่ผมรู้สึกว่าผมได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดที่สุด
ใช่แล้ว…ผมพาคนที่ไม่ทานเนื้อสัตว์มาเดตที่ร้านสเต็ก
และมันก็ไม่มีเดตครั้งที่สอง
การเดตเหมือนการได้ยินพระเจ้าอย่างไร
ผมแบ่งปันเรื่องราวนี้เพราะมันสอนผมบางสิ่งเกี่ยวกับการเดินไปกับพระคริสต์ เราทุกคนมักคิดว่าเราต้องทำบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพื่อพระเจ้า ทำสิ่งที่ทำให้เห็นว่าเรารักพระเจ้ามากแค่ไหน และเราเสียสละมากแค่ไหนเพื่อพระองค์
ถึงแม้ว่าเป็นความต้องการของเราที่จะถวายบางสิ่งกับพระเจ้าด้วยใจขอบพระคุณ(ซึ่งผมเชื่อว่าเป็นความต้องการที่ดี) แต่เรามักจะคิดว่าท่าทีหรือการกระทำคือสิ่งที่พระเจ้าต้องการ สิ่งที่ผมทำให้แคทเธอรีนคือสิ่งที่ผมมักจะทำให้พระเจ้า แทนที่จะฟังเธอ ผมกลับเลือกร้านอาหารด้วยความคิดของผมว่ามันจะทำให้เธอประทับใจ และเรามักจะทำสิ่งนี้กับพระองค์เช่นกัน
แทนที่จะฟังพระองค์และเรียนรู้ว่าสิ่งไหนจะทำให้พระองค์พอพระทัยมากขึ้นจากพระธรรมของพระองค์ ผมพยายามที่จะทำให้พระองค์ประทับใจด้วยวิธีของผมและเรียกมันว่าการเสียสละหรือการรับใช้
ตัวอย่างเช่น กีฬาโต้คลื่นเป็นสิ่งที่สำคัญในชีวิตของผม และพระเจ้าทรงใช้มันในพันธกิจของพระองค์หลายต่อหลายปี จนถึงจุดหนึ่ง ผมตัดสินใจที่จะหยุดเล่นกีฬานี้เพียงเพื่อจะให้พระเจ้าเห็นว่าผมพร้อมจะเสียสละเพื่อพระองค์มากแค่ไหน บางคนอาจรู้สึกว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ไม่ยาก แต่สำหรับผมไม่ใช่สิ่งที่ง่ายเลย กีฬาโต้คลื่นเป็นความหลงใหล เป็นงานอดิเรก เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผม และผมต้องดิ้นรนต่อสู้กับการหยุดเล่นมันตลอดช่วงเวลานั้น
เมื่อผมได้อ่าน 1 ซามูเอล 15:22 ทำให้สิ่งที่ปิดตาผมอยู่หายไป พระธรรมได้กล่าวว่า “พระเจ้าทรงพอพระทัยในเครื่องเผาบูชาและเครื่องสัตวบูชามากเท่ากับการเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์หรือ ดูเถิด ที่จะเชื่อฟังก็ดีกว่าเครื่องสัตวบูชาและซึ่งจะสดับฟังก็ดีกว่าไขมันของบรรดาแกะผู้” ผมเข้าใจว่าพระเจ้าไม่ได้ต้องการการเสียสละของผม พระองค์ต้องการการเชื่อฟัง ผมจำเป็นต้องเชื่อฟังพระเจ้าทุกสิ่งในชีวิต รวมถึงการเล่นโต้คลื่น ไม่ใช่การเสียสละง่ายๆเพียงเพื่ออยากทำให้พระองค์ประทับใจ
อย่าเข้าใจผมผิด ผมเชื่อว่าอาจมีบางครั้งในชีวิตที่พระเจ้าบอกให้เรายอมละบางสิ่ง และเราจำเป็นต้องเชื่อฟังพระองค์แม้ต้องเสียบางอย่าง เพราะพระองค์ทรงรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเรา แต่มันต้องเกิดจากการเชื่อฟังไม่ใช่ความเสียสละ สิ่งที่แตกต่างกันคือการเสียสละคือการยกย่องตัวเองในขณะที่การเชื่อฟังคือการยกย่องพระเจ้า
ถ้าเราอยากทำให้พระเจ้าพอพระทัย
เราจะไม่ทำให้พระเจ้าประทับใจด้วย
กำลังของเราแต่ด้วยการเชื่อฟังพระองค์
การเชื่อฟังจะต้องมีความวางใจและความสนิทสนมระหว่างสองฝ่าย การเชื่อฟังต้องรับฟังก่อนและตอบสนองต่อสิ่งนั้น ผมพาแคทเธอรีนไปตกปลาเพราะผมรู้ว่าเธอชอบอยู่กับธรรมชาติและชอบกิจกรรมกลางแจ้ง การสนทนาทางโทรศัพท์ไม่ใช่การพูดฝ่ายเดียว แต่เป็นการพูดคุยระหว่างเราสองคน
ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระเจ้าควรเป็นเช่นเดียวกัน เราควรมีการสนทนากับพระเจ้า วิธีเดียวที่ทำให้เรารู้จักคนคนหนึ่งคือการที่เราใช้เวลากับคนนั้น ใช้ชีวิตด้วยกันและพูดคุยกับเขาอย่างจริงใจ ผมเชื่อว่าความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าก็ไม่ต่างกัน วิธีเดียวที่ทำให้เราเรียนรู้ที่จะฟังเสียงของพระองค์คือการใช้เวลากับพระองค์ อ่านพระคำของพระองค์ พูดคุยกับพระองค์เพื่อเราจะติดสนิทกับพระองค์
ผมพบว่า ผมมักทำผิดพลาดกับพระเจ้าเหมือนที่ผมทำผิดพลาดกับแคทเธอรีน ผมต้องการวิธีที่รวดเร็วที่จะทำให้เธอประทับใจโดยการแสดงให้เธอเห็นว่าผมยอมจ่ายมากเพียงใดสำหรับการกินข้าวกับเธอ แทนที่จะทำให้วันนั้นเป็นวันของเธอ ผมกลับทำให้เป็นวันของผมที่เธอจะประทับใจ และหลายครั้งผมพบว่า ผมเดินไปกับพระคริสต์เพื่อตัวผมจะทำให้พระองค์ประทับใจมากกว่าเพื่อพระองค์ ผมเชื่อว่าสิ่งเดียวที่พระเจ้าต้องการจากเราคือการติดสนิทกับพระองค์ ไม่มีทางลัดไหนที่จะทำให้เราได้สิ่งนี้ นอกจากการที่เรามีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระองค์
และเมื่อเราใช้ชีวิตเชื่อฟังพระองค์ เราจะพบเสรีภาพที่แท้จริง เมื่อผมรู้ว่าผมไม่จำเป็นที่จะต้องทำให้พระเจ้าประทับใจ สิ่งที่ผมทำไปไม่ใช่การเสียสละหรือความพยายามที่สำคัญอะไร การเสียสละเดียวที่สำคัญคือการเสียสละชีวิตของพระเยซูบนไม้กางเขน ผมเริ่มมีประสบการณ์บนเสรีภาพและความชื่นชมยินดี C.S. Lewis กล่าวไว้ว่า “การเชื่อฟังเป็นหนทางแห่งเสรีภาพ” แต่การจะเดินบนถนนนี้เราต้องเรียนรู้ที่จะฟังพระองค์
ถ้าผมได้ฟังเธอก่อน ผมคงไม่คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีในการพาคนทานมังสวิรัติไปเดตที่ร้านสเต็ก
YOU MAY ALSO LIKE
สรรเสริญวันสะบาโตด้วยการวางทุกสิ่งลง
WRITER: จาเนล ไบเทนสไตน์ ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: สุมิตรา ชามรามดาบานEDITOR: Mustard Seed Team ในฤดูร้อนปี 2016 ครอบครัวของฉันขนข้าวของจากประเทศยูกันดาขึ้นเครื่องบินไปอเมริกาเป็นเวลาหกเดือน ระหว่างจัดกระเป๋าสำหรับวันหยุดยาวนี้ ฉันมีความรู้สึกขัดแย้งบางอย่าง...
การบรรเทาอาการแพนิคของฉัน : นมัสการ
WRITER: ราเชล มอร์แลนด์ ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: ปาลีญา ธนาวัฒนเจริญEDITOR: ธนากร พูลสินกูล ฉันไม่มีทางลืมครั้งแรกที่ฉันเริ่มมีอาการตื่นตระหนกได้ (ความรู้สึกกลัวหรือไม่สบายใจอย่างมาก) เกิดขึ้นในปีที่ 2...
การฆ่าตัวตาย และ ปีศาจที่เรียกว่าภาวะซึมเศร้า
WRITER: มาร์ค สตอร์เมนเบิร์ก ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMITRANSLATOR: ปาลีญา ธนาวัฒนเจริญEDITOR: สรสิทธิ์ ฑัมมารักขิตานนท์ ไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ ผมทำบางอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนคือ การที่ผมร้องไห้ให้กับนักแสดง ผมไม่ใช่คนที่คอยตามข่าวดาราหรือหมกมุ่นกับชีวิตของดาราฮอลลี่วู้ด...