วันที่ 14 | พระธรรมประจำวัน

“แม่ตัดสินใจว่าจะไม่สู้แล้ว”

น้ำเสียงของแม่ฟังดูยอมจำนนอย่างเห็นได้ชัด ฉันนั่งอึ้ง ตาเบิกโพลงอยู่หลายวินาทีกว่าจะตอบอะไรแม่ได้

ปีที่แล้ว พ่อฟ้องแม่ในศาลเพื่อคัดค้านกำหนดเวลาที่แม่จะเริ่มได้รับส่วนแบ่งจากเงินบำนาญรายเดือนของพ่อ พ่อต้องการชะลอเวลาที่ศาลเคยตัดสินไว้ตั้งแต่ตอนที่หย่ากันเมื่อ 12 ปีที่แล้วออกไปก่อน แทนที่จะสู้กับพ่อในศาล แม่กลับเลือกที่จะยอมความ

ฉันรู้ว่านี่หมายถึงการที่แม่จะต้องเสียเงินส่วนแบ่งไปหลายปี ซึ่งเป็นรายได้ส่วนเพิ่มที่แม่จำเป็นต้องใช้มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อแม่แก่ตัวลง และนี่ก็หมายความว่าเราให้พ่อชนะไปแบบไม่ยุติธรรม

เมื่อฉันถามแม่ถึงเหตุผลที่ทำแบบนี้ แม่ยอมรับว่าการต่อสู้กันอย่างนี้ไม่คุ้มค่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น แม่อยากตัดสินใจเดินบนความเชื่อแทนที่จะเลือกการต่อสู้ พระเจ้าได้ประทานสันติสุขให้กับแม่ในเรื่องนี้ โดยทรงทำให้แม่แน่ใจว่าพระองค์จะทรงเป็นผู้จัดเตรียมสิ่งต่างๆ ให้แม่ ไม่ได้มาจากพ่อหรือเงินบำนาญดังกล่าว

เมื่อฉันใคร่ครวญถึงความไม่ยุติธรรมในสถานการณ์ของพ่อแม่ฉัน มันทำให้ฉันเข้าใจมุมมองที่ไม่สดใสนักของผู้เขียนในบทที่ 8 ของพระธรรมปัญญาจารย์ที่เขาคร่ำครวญว่า ผู้ที่มักจะได้รับสิ่งที่ดีคือคนอธรรม ไม่ใช่คนชอบธรรม (ข้อ 14) และฉันก็รู้สึกแปลกใจที่ผู้เขียนสรุปว่า ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น สวัสดิมงคลจะมีแก่เขาทั้งหลายที่ยำเกรงพระเจ้า (ข้อ 12) แม้ว่าความชอบธรรมจะทำให้เราตกอยู่ในสภาพที่แย่กว่าคนอธรรม เขาบอกว่านี่ก็ยังเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าอยู่ดี

มันเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?

การเฝ้าดูสิ่งที่ตามมาหลังการต่อสู้ทางกฎหมายของพ่อแม่ฉัน ทำให้ฉันมีมุมมองใหม่ว่า “สวัสดิมงคล” เป็นอย่างไรสำหรับผู้ที่ยำเกรงพระเจ้า ในกรณีของแม่ฉันนั้น แม่ได้พึ่งพาการจัดเตรียม ความหวัง และพระสัญญาของพระเจ้า แทนที่จะเชื่อว่าเงินจะนำพาความมั่นคงมาให้แม่ได้ และด้วยเหตุนี้เอง สวัสดิมงคลจึงเป็นของแม่

ข้อสรุปที่ฟังดูง่ายๆ นี้กลายเป็นสิ่งที่ดูน่าเชื่อถือขึ้น เมื่อฉันได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อ ผู้ที่ได้ในสิ่งที่ต้องการ พ่อยังคงขมขื่นและรู้สึกไม่พอใจอย่างหนัก จนถึงขนาดวุ่นวายเตรียมตัวฟ้องแม่อีกครั้งเพื่อให้ได้เงินมากขึ้น

ฉันเริ่มสงสัยว่า บางทีการทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตให้ถูกต้องตามสถานการณ์ อาจไม่ดีงามตามที่ใครๆ วาดภาพกันไว้ แม้ฉันคิดว่าตัวเองรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งยุติธรรมในสถานการณ์นี้ แต่สิ่งที่พระเจ้าเห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอาจแตกต่างออกไป ไม่ว่าศาลจะตัดสินให้พ่อหรือแม่เป็นฝ่ายชนะ มันก็ไม่สามารถเยียวยาบาดแผลอันเจ็บปวดที่ทั้งคู่ทนมาในชีวิตแต่งงาน 22 ปีของพวกท่านได้

สิ่งที่ฉันอยากได้มากกว่าการเห็นความยุติธรรมเกิดขึ้นทันทีในสถานการณ์นี้คือ ฉันหวังว่าพระเจ้าจะทรงทำงานผ่านสถานการณ์ที่ไม่ยุติธรรมและยากลำบากนี้ ให้บรรลุเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าของพระองค์ บางทีอาจถึงกับทำให้พ่อแม่ของฉันหันมาหาพระองค์อย่างเต็มที่ เพื่อจะพบการปลอบประโลม และหนทางแก้ปัญหาที่พวกท่านโหยหามานาน

ในขณะที่เรารอเวลาของพระเจ้าอยู่นั้น เราอาจตกอยู่ในสถานการณ์ที่ดูจะไม่ยุติธรรม ในช่วงเวลาแบบนั้น สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้ก็คือ การมอบความกลัวและความคับข้องใจทั้งหมดไว้กับพระเจ้า ผู้ทรงรักเราและทำให้สิ่งดีเกิดขึ้นได้ แม้ในสถานการณ์ที่ดูยากจะแก้ไข (โรม 8:28) และจุดที่วางใจในพระองค์ด้วยความถ่อมใจนั่นเองคือจุดที่ดีที่สุดที่เราสามารถไปถึงได้

– โดย แอนนี่ คอลด์เวลล์ ประเทศสหรัฐอเมริกา

คำถามเพื่อการใคร่ครวญ

1. คุณคยเห็น “สวัสดิมงคล” เกิดขึ้นกับผู้ยำเกรงพระเจ้าที่กำลังเผชิญความอยุติธรรมบ้างไหม?

2. คุณกำลังรอให้พระเจ้าจัดการกับสถานการณ์ที่ไม่เป็นธรรมในชีวิตอยู่หรือไม่? พระธรรมตอนนี้ให้ความหวังกับคุณอย่างไร เมื่อคุณเชื่อวางใจในพระองค์?

เกี่ยวกับผู้เขียน

แอนนี่สงสัยว่า อาหาร เพื่อนฝูง หรือการใช้เวลากับสามี จะนับเป็นงานอดิเรกได้หรือเปล่า เธอเชื่อว่าข่าวประเสริฐมีฤทธิ์อำนาจที่จะให้ความหวังและแสงสว่างมาสู่โลก ผ่านรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน

ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMI