วันที่ 3 | พระธรรมประจำวัน

ผมชอบฟังดนตรีสดมากๆ การที่ได้อยู่ห่างไปเพียงไม่กี่เมตรจากวงที่เราชื่นชอบ และได้ร้องเพลงโปรดตามไปด้วยอย่างสุดเสียงเป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ดังนั้นเมื่อวงดนตรีที่ผมชอบมาทัวร์คอนเสิร์ตที่เมลเบิร์นเมืองเกิดของผม ผมจึงรีบซื้อตั๋วไว้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

ช่วงเวลาจากวันที่ผมซื้อตั๋วห่างจากวันที่จัดคอนเสิร์ตหกเดือน ดังนั้นความตื่นเต้นจึงเพิ่มขึ้นและความคาดหวังก็พุ่งไปอยู่ในระดับสูงมาก เมื่อวันนั้นใกล้เข้ามา ผมก็มักจะจินตนาการถึงเพลงโปรดของผมที่เล่นแบบสดๆ และนึกถึงว่าบรรยากาศในงานคงมันส์ระเบิด เวลาที่ผู้คนตอบสนองเพลงที่ฟัง

ในที่สุด เมื่อวันคอนเสิร์ตมาถึง ความตื่นเต้นก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุดขณะที่เราเดินเข้าประตูของลานดนตรีซิดนีย์ไมเยอร์ ตอนนั้นสภาพแวดล้อมสมบูรณ์แบบมาก ลานคอนเสิร์ตกลางแจ้ง สภาพอากาศปลอดโปร่ง เป็นช่วงที่ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า อยู่ท่ามกลางคนดูนับหมื่นที่กำลังรอชมคอนเสิร์ต 

แต่ว่าความตื่นเต้นทั้งหมดก็แทบจะหายไปภายในไม่กี่นาทีแรกหลังคอนเสิร์ตเริ่มขึ้น แสงสีเสียงทุกอย่างจัดเต็ม แต่มันไม่มีอะไรที่ทำให้ผมประทับใจได้เลย คอนเสิร์ตที่ผมรอคอยมา 6 เดือนไม่ได้ดีขนาดนั้น

ประสบการณ์นี้ทำให้ผมคิดได้ว่า เป็นเรื่องง่ายเหลือเกินที่เราจะหันไปหาสิ่งต่างๆ ในชีวิตนี้ เช่น ความบันเทิง ความร่ำรวย หรือความสำเร็จ เพียงเพื่อจะพบว่าเราต้องผิดหวังอย่างเจ็บปวด เมื่อมันไม่ได้ดีเท่ากับที่เราคาดหวังไว้ นี่เป็นใจความสำคัญที่ผู้เขียนได้บอกไว้ในปัญญาจารย์ 2 :1-11

ผู้เขียนพยายามค้นหาว่า เราควรใช้เวลาอันน้อยนิดที่มีอยู่บนโลกนี้อย่างไร (ข้อ 3) โดยที่เขาไม่ปิดบัง “ทุกสิ่งที่นัยน์ตาของ [เขา] อยากเห็น” และเขาก็มิได้ห้าม “ใจจากความสนุกสนานทุกอย่าง” (ข้อ 10) เขาสร้างเรือนให้ตัวเองหลายหลัง ทำสวนองุ่นหลายแปลง (ข้อ 4) สะสมเงินทองไว้ด้วย (ข้อ 8) แม้กระทั่งเป็นใหญ่และยิ่งใหญ่กว่าทุกคนในเยรูซาเล็ม (ข้อ 9)

แต่ไม่มีสิ่งใดเลยที่ทำให้เขารู้สึกได้รับความสุขและการเติมเต็มที่แท้จริง

เมื่อเราดูรายการของสิ่งที่ผู้เขียนกล่าวมา จะเห็นได้ชัดเจนว่ามันคือสิ่งเดียวกันกับสิ่งที่เรามักต้องการเพื่อยกระดับขึ้น เช่น การงานของเรา (ข้อ 4) ความร่ำรวย (ข้อ 7-8) และสถานะของเรา (ข้อ 9) สามสิ่งนี้เป็นสิ่งที่โลกใช้บ่งบอกถึงความสำเร็จ แต่สิ่งเหล่านี้สามารถกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวได้อย่างแรง ซึ่งพยายามดึงเราออกจากแผนการหรือพระประสงค์ที่พระคริสต์ทรงมีสำหรับเรา

เราอาจคิดว่าถ้าเราเพียงแต่ได้เลื่อนตำแหน่ง หรือเก็บเงินได้ถึงจำนวนหนึ่ง หรือถ้าเรากลายเป็นที่ยอมรับนับถือในวงสังคมของเรา เราก็จะมีความสุข แต่ผู้เขียนได้ทำการค้นคว้าหาคำตอบมาให้เราแล้ว และบอกเราว่า เมื่อเขาพิจารณาถึงสิ่งที่เขากระทำได้สำเร็จ เขาก็พบว่ามันไม่ใช่สิ่งที่คุ้มค่า นั่นคือ “ไม่มีประโยชน์อะไรภายใต้ดวงอาทิตย์” (ข้อ 11)

แทนที่จะทำเช่นนั้น ในข้อ 24-26 ผู้เขียนได้เตือนใจให้เราเพลิดเพลินไปกับสิ่งต่างๆ และประสบการณ์ที่เรามีในชีวิตนี้ ในฐานะที่เป็นของขวัญจากพระเจ้า ของขวัญเหล่านี้เป็นสิ่งที่สามารถนำความพึงพอใจมาให้เรา โดยผ่านความสัมพันธ์ที่เรามีกับพระองค์เท่านั้น

ผมต้องคอยเตือนตัวเองหากผมเริ่มแสวงหาของขวัญเหล่านี้โดยไม่ให้พระองค์ผู้เป็นเจ้าของเข้ามามีส่วนร่วมในการแสวงหา

ผมได้เห็นแล้วว่า ช่วงเวลาที่ผมมีความพึงพอใจและความชื่นชมยินดีมากที่สุดคือ เมื่อผมจดจ่ออยู่กับการพัฒนาความสัมพันธ์กับพระเจ้าก่อน แทนการแสวงหาความตื่นเต้นจากคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งต่อไป หรือจากเช็คเงินก้อนโตใบต่อไป แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่ถูกทดลองให้แสวงหาการดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง หรือถูกดึงดูดด้วยสิ่งต่างๆ ของโลกนี้เพื่อให้ไขว้เขวไป แต่สิ่งนี้ทำให้ผมมีสติในการดำเนินชีวิตอยู่เสมอและรู้สึกขอบพระคุณในสิ่งที่พระเจ้าประทานให้

– โดย แอรอน ดิ ปลาซิโด ประเทศออสเตรเลีย

คำถามเพื่อการใคร่ครวญ

1. เคยมีบ้างไหมที่คุณพยายามแสวงหาบางสิ่งในชีวิต (เช่น ความบันเทิง หน้าที่การงาน การมีอิทธิพลกับบางคนผ่านความสัมพันธ์) โดยคาดหวังว่าคุณจะได้รับบางสิ่งเช่นเดียวกันกับที่คุณจะได้รับจากการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า ซึ่งแท้จริงแล้วมีเพียงความสัมพันธ์กับพระเจ้าเท่านั้นที่ให้ได้ ทำไมสิ่งนั้นถึงทำให้คุณผิดหวัง?

2. มีสักสิ่งหนึ่งในชีวิตของคุณหรือไม่ ที่คุณสามารถเปลี่ยนแปลงมัน เพื่อที่คุณจะได้ใช้เวลากับพระเยซูมากขึ้น และแสวงหาความพึงพอใจในพระองค์ แทนที่จะแสวงหาความสุขชั่วคราว?

เกี่ยวกับผู้เขียน

แอรอนยอมรับว่าเขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของสตาร์วอร์ส และคลั่งไคล้แฟรงค์ โอเชี่ยน แต่ภาระใจในชีวิตเขาคือการเขียนและพูดถึงความสำคัญของพระวจนะของพระเจ้าที่มีต่อคนหนุ่มสาวในยุคปัจจุบัน

ต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก YMI